Ministranci i lektorzy
Termin spotkań:
W środy po wieczornej Mszy Świętej
“Wasza służba przy ołtarzu jest nie tylko obowiązkiem, lecz także wielkim zaszczytem, doprawdy świętą służbą.”
Jan Paweł II
Ministranci są członkami Liturgicznej Służby Ołtarza. Jak sama nazwa wskazuje – wykonują więc służbę przy ołtarzu, przy sprawowaniu Eucharystii i innych obrzędów. Jego zadaniem jest uczynienie liturgii sprawniejszą (gdy ministrant przyniesie kielich, czy pomoże kapłanowi przy lavabo – obrzęd umywania rąk w liturgii Kościoła katolickiego podczas mszy przez celebrującego ją kapłan, ten nie musi robić tego sam, w wyniku czego poprawia się szybkość sprawowania liturgii), jak również piękniejszą, bardziej uporządkowaną (kapłan wykonujący tylko swoje czynności i ministranci u jego boku ukazują wagę eucharystii w lepszym stopniu niż sam kapłan, robiący „wszystko”). Zadaniem ministrantów jest także odciążenie celebransa z czynności, które nie są dla niego zastrzeżone (wykonywanie psalmów, czytań, czy np. rozkładanie bielizny kielichowej podczas przygotowania darów).
Oczywiście bycie ministrantem nie ogranicza się tylko do Eucharystii. Liturgiczna Służba Ołtarza tworzy pewną zgrana grupę społeczną, która spędza razem czas na zbiórkach, wyjazdach itp. Kwintesencją roku służby liturgicznej jest pomoc księdzu podczas Wizyty Duszpasterskiej (tzw. kolędy).
Ministrantem może zostać osoba, która po pewnym czasie nauki jako kandydat została przyjęta w grono Liturgicznej Służby Ołtarza. Ogólnie uważa się, że ministrantem może zostać chłopiec, który przyjął Pierwszą Komunię Świętą.
Zadaniem ministranta jest obsługa zgromadzenia liturgicznego w zakresie:
- dzwonienia dzwonkami podczas przeistoczenia i w innych fragmentach mszy
- obsługi przygotowania darów
- trzymania pateny podczas komunii w celu ochrony Ciała Pańskiego przed profanacją
- pomocy księdzu przy puryfikacji (w zakresie nalania wody do kielicha, lub odebrania go z ołtarza)
Służba liturgiczna została podzielona na kilka okresów, zwanych stopniami służby ministranckiej, po to, aby ministranci mogli lepiej poznać i zrozumieć poszczególne funkcje, jakie wykonują. Wyróżniamy następujące stopnie służby ministranckiej:
- choralista:
- dzwoni dzwonkami i gongami w czasie Mszy św.
- odpowiada na wezwania kapłana
- poznaje modlitwy i różne pieśni kościelne
- ministrant światła (ceroferariusz):
- odpowiada za noszenie świec
- ministrant księgi:
- ministrant księgi
- odpowiada za odpowiednie przygotowanie ksiąg liturgicznych
- zanosi i podaje księgi liturgiczne celebransowi
- zaznacza właściwe czytania w ewangeliarzu i lekcjonarzu
- wnosi mszał na ołtarz po modlitwie powszechnej
- ministrant krzyża (krucyferariusz)
- nosi krzyż w czasie mszy i nabożeństw
- ministrant ołtarza:
- ministrant ołtarza
- odpowiada za odpowiednie przygotowanie ołtarza w czasie Eucharystii (darów ofiarnych i naczyń liturgicznych)
- posługuje kapłanowi i diakonowi przy ołtarzu
- ministrant od pontyfikalii (ministrant mitry i pastorału)
- odpowiada za insygnia biskupie: mitrę i pastorał
- trzyma i podaje insygnia biskupie
- ministrant kadzidła (turyferariusz i nawikulariusz)
- podaje kadzidło kapłanowi i czasami sam wykonuje kadzenie
- dba o właściwe przygotowanie kadzidła i o czystość kadzielnicy i łódki
- ministrant wody:
- podaje kapłanowi kociołek i kropidło do pokropienia wiernych
- dba o kociołek i kropidło
- ministrant ołtarza
- ministrant księgi
Dziesięć przykazań ministranta:
- Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swe obowiązki służby ołtarza.
- Ministrant służy Chrystusowi Panu w ludziach.
- Ministrant rozwija w sobie boże życie.
- Ministrant pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością serca i duszy.
- Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.
- Ministrant modli się za ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
- Ministrant jest dobrym synem i bratem.
- Ministrant swoją chrześcijańską postawą wnosi wszędzie prawdziwą radość.
- Ministrant przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych.
- Ministrant podobnie jak kapłan stara się być niejako drugim Chrystusem.
Lektor
Od łac. “lector” – czytający. Jego zadaniem jest czytanie czytań podczas Mszy Świętej, za wyjątkiem Ewangelii (od IV w.) Może także w procesji nieść lekcjonarz i ewangeliarz, wykonywać modlitwę wiernych. Może on podawać także intencje modlitwy powszechnej, a także czytać antyfony. Gdy nie ma psalmisty, wówczas lektor może wykonać śpiew między czytaniami. Wykonuje czynności ministranckich, które wymagają większej siły, precyzji i doświadczenia, których często brakuje młodszym ministrantom (np. niesienie krzyża, obsługa kadzielnicy).
Pięć przykazań lektora:
- Lektor poznaje i rozważa Słowo Boże i stara się prowadzić życie według niego.
- Lektor starannie przygotowuje się do liturgii przez modlitwę, a także ćwiczy tekst czytań.
- Lektor dba o czystość swojej duszy przez regularną spowiedź. Pilnuje czystości swojego języka.
- Lektor świadczy o Chrystusie w swojej codzienności, przez postępowanie, postawy i sumienne wypełnianie swych obowiązków.
- Lektor jest przykładem dla innych, młodszych ministrantów. Swoim życiem zachęca wszystkich do naśladowania wzorców zawartych w Słowie Bożym.
Ojciec Święty Jan Paweł II do służby liturgicznej:
“Wasza służba jest czymś szczególnym, co pozwala wam doświadczyć z bliska obecności i skutecznego działania Chrystusa w liturgii, w szczególności w Eucharystii.”
“Eucharystia jest cudownym źródłem, z którego musicie wciąż czerpać odwagę i siłę konieczne, aby żyć jak prawdziwi chrześcijanie i świadczyć wszędzie o miłości Boga do całego stworzenia. To Chrystus w Eucharystii karmi i umacnia ludzi wierzących i czyni ich zdolnymi do włączenia się całym sercem w wypełnianie woli Ojca Niebieskiego. Wytrwały udział w sakramencie ołtarza uczyni was posłusznymi Duchowi Świętemu i zdolnymi, aby odpowiadać z radosną gotowością na poruszenia łaski.”
“Wasza służba nie powinna się ograniczać tylko do świątyni; musi ona promieniować na otoczenie, w którym żyjecie na co dzień: na szkołę, rodzinę i inne dziedziny życia społecznego. Ten bowiem, kto może służyć Jezusowi Chrystusowi w Kościele, musi być Jego świadkiem także w świecie.”
“Wypełniając waszą służbę liturgiczną, jesteście współpracownikami kapłana, ale przede wszystkim jesteście sługami Jezusa. Zachęcam więc was, abyście pielęgnowali głęboką przyjaźń z Nim, uznając w Nim prawdziwego przyjaciela, który jest przy waszym boku tak w pięknych, jak i w trudnych chwilach. Pamiętajcie: On potrzebuje dzieci i młodzieży, którzy oprócz służby przy ołtarzu, staną się także sługami ołtarza, oddając się całkowicie na jego służbę, aby głosić Ewangelię i rozdzielać łaskę Bożą w całym świecie.”